L’èrba d’agram

Context:

Poem by Joan Bodon, Music by Lo Barrut

Named after a bad weed known for being hard to get rid of, this poem by the Aveyronnais author Joan Bodon (1920-1975), was set to music and performed by the group Lo Barrut in 2017. One of the many possible interpretations is that the song is a praise for insurrection.

L’èrba d’agram on Youtube


Original

L’èrba d’agram, ieu l’ai culhida
Sus la cròsa del paure mòrt.
Marrida grana, ieu l’ai brandida
Als quatre caires del meu òrt.

x3 (A > A+B > A+B+S)
continuer x2 (A > A+B+S) +

Que venga patz, que venga guèrra, semeni,
ieu, l’èrba d’agram
Que venga patz, que venga guèrra, semeni,
ieu, l’èrba d’agram (…)

Es sus la talvèra qu’es la libertat
La mòrt que t’espèra garda la vertat.
Cal sègre l’oreièira, lo cròs del valat
Grana la misèria quand florís lo blat.

Estelas sens luna ne veirem la fin
Ne perdrem pas una, cercam lo camin
Lo cèl tot s’engruna del ser al matin
La bèstia feruna pudis lo canin.

Es sus la talvèra qu’es la libertat
D’orièira en orièira pòrta la vertat.
La vida t’espèra de cròs en valat
Bolis la misèria quand grana lo blat.

x2

Al vòstre sègle de l’aram, semeni, ieu,
l’èrba d’agram
Que venga patz, que venga guèrra, semeni, ieu, l’èrba d’agram
Que venga patz, que venga guèrra, semeni, ieu, l’èrba d’agram (…)

continuer +

L’èrba d’agram, ieu l’ai culhida
Sus la cròsa del paure mòrt.
Marrida grana, ieu l’ai brandida
Als quatre caires del meu òrt.

silence (8 temps)

L’èrba d’agram, l’èrba d’agram x2 (A)
L’èrba d’agram, l’èrba d’agram x2 (A+S)

continuer +

E lo grand vent de la misèria l’escampilha sus la mia tèrra
Al vòstre sègle de l’aram, semeni, ieu,
l’èrba d’agram

English translation

The quackgrass, I have gathered it
On the pit of a poor dead man.
Wicked seed, I have brandished it
At the four corners of my field.

(Come peace, come war,
I will sow, myself, quackgrass)

It is at the edges that there is freedom,
The death which awaits you guards the truth.
One must follow the edge, the hollow of the ditch,
Misery bears grain when the wheat flourishes.

Stars without moon, we will see the end:
We won’t lose a single one, we search for the path.
The sky is falling from evening until
morning;
The wild beast reeks of dog…

It is at the edges that there is freedom;
From boundary to boundary it brings truth.
Life awaits you in the hollow of the ditch: Misery ferments when the wheat bears grain.

To your century of iron I will sow, myself, quackgrass.

(Come peace, come war,
I will sow, myself, quackgrass)

The quackgrass, I have gathered it
On the pit of a poor dead man.
Wicked seed, I have brandished it
At the four corners of my field.

The quackgrass (4x)

And the great wind of misery
Scatters it on my land.

(The quackgrass)

To your century of iron,
I will sow, myself, quackgrass…

English (UK)